Sot, teksa shfletoja shtypin shqiptar online, ndesha kete artikull te Tirana Observer. Flitet per cifte shqiptaro-i huaj qe jane ndare keto kohet e fundit. Behen plot 30 raste, po t'i besojme Observerit te Tiranes. Mendova, se mbas ketij informacioni artikullshkruesi do te hapte ndonje teme interesante mbi martesat midis te huajve dhe shqiptareve, cfare i bejne te suksesshme, ato qe jane te suksesshme, dhe cfare i ben te deshtojne. Por jo, artikulli mbyllej me listen e te 30 cifteve, me emrat e tyre te plote. Pyetja e pare qe me lindi ishte: mire qe informohemi per 30 cifte te ndara, por c'me duhet mua kush eshte ndare me ke? Pyetja e dyte qe me lindi ishte, c'pune ka nje gazete te nxjerre ne faqet e saj gjenealogjite e individit, kur ky nuk eshte as kriminel dhe as hero? Pyetja e trete qe me lindi ishte, perse gjykata shqiptare nxjerr identitetin e klienteve te saj per nje gazete? Sa i paguan gazeta nga fitimet e saj gjykates, konsideruar qe ky informacion qe prodhon gjykata, shumefishohet per shitje nga gazeta dhe blihet nga vete klienti? Pyetja e katert qe me lindi, personat emrat e te cileve kane dale ne publik, a kane qene dakort paraprakisht me kete fat?
Politika per t'i hapur te gjitha zorret e barkut ne publik duket se eshte bere mode ne Shqiperi. Ambasadat ja besojne listat e aplikuesve dhe fituesve te vizave apo green card gazetes (por jo institucionit te vet), Universiteti ja beson listen e fituesve dhe humbesve te provimeve shteterore gazetes dhe jo vetevetes. Bile edhe presidenti i republikes i nxjerr dekretet e tij ne internet.
A duhet konsideruar nje praktike e tille si falimentim i institucioneve qe e delegojne rolin e tyre komunikues tek gazeta? A po, duhet te mendojme se keto institucione qellimisht e ndjekin nje praktike te tille per te shmangur klientin dhe ruajtur qetesine e tyre? A nuk do te ishte normale qe institucionet t'ja komunikojne klientit vendimet nepermjet nje poste personale? A eshte posta shqiptare kaq e paafte sa t'i detyroje institucionet te ndjekin nga pas gazeten? Apo eshte posta e dobet sepse institucionet refuzojne ta perdorin ate per te kursyer ne kurriz te anonimatit te klientit?
Ne se pergjigja eshte po, i bie qe, edhe pse nuk eshte fare pune e gazetarit dhe e gazetarise te kryeje njoftime te tilla, gazetat po mbushin nje boshllek institucional dhe, fitojne edhe leke pa prodhuar gje. Biznes i mire: Kostoja e vogel, shitja e madhe.
Nje gje eshte e qarte: publiku shqiptar eshte akoma i pafuqishem perballe institucionit. Individi shqiptar akoma nuk e ka kuptuar dhe akoma nuk e shqeteson fakti qe insitucioni dhe gazeta nuk e respektojne te drejten e tij per te qene anonim. Individi shqiptar akoma nuk e percepton komunikimin e tij me institucionin si personal. Persa kohe qe ngelet keshtu nuk ka anonimitet per asnjenjeri. Dhe per sa kohe qe te jete keshtu ne te gjithe do te vetesherbehemi ne sofren e madhe shqiptare dhe do mesojme gjithe stacionet e jetes te qytetarit Jam Kot: hyri ne provimin e ekonomikut, mori note mesatare 6.7, studioi gjeografi dhe fitoi green card. Amen!
