Ndersa vrulli i ndertimeve nuk ka lene pa kapur vemendjen e vendasve dhe te te huajve, pothuajse askush nuk flet se cfare fshihet prapa fasadave te ketyre ndertimeve. Cmimet e apartamenteve rriten ne menyre stratosferike, dhe njerezit me besimin se pas cmimeve te larta fshihen cilesi me te larta nuk ngurrojne ta shtrengojne rripin deri te vrima e fundit, bile te hapin edhe ca vrima shtese per ta shtrenguar rripin edhe me shume, per te bere investimin me te mire te mundshem. Vetem se, investimi i tyre i mire, rezulton shume shpejt te jete flop. Cilesia e punimeve eshte kaq e keqe sa brenda nje kohe te shkurter njerezit fillojne nga investime te reja per ta mbajtur ate ne nje gjendje pak a shume normale.
Fillimi eshte gjithmone i bukur
Dy te rinj akademike, vendosin te kthehen ne Shqiperi. Mbledhin gjithe kursimet e tyre dhe blejne nje apartament te ri, modern, ne nje pallat te madh, njerin nga ata dhjetera pallate te larta qe mbijne perdite si kerpudhat ne Tirane e qe po ravijezojne getot e se ardhmes se afert. Ne ate apartament fillojne jeten e tyre te re ne Tiranen e zhurmshme. Ishte pallati i fundit i nje rruge me nje kalim qe perfundonte afer kodrave te Selites. Nga ballkoni shijohej cdo mengjes gjelberimi dhe ajri i paster i kesaj zone akoma te pabanuar mire te Tiranes. Jeta pas stresit te Tiranes se zhurmshme, nevrike dhe te piset sikur qetesohej paksa tek porta e fundit e qytetit.
Dy vite me pas
Fillimi eshte gjithmone i bukur
Dy te rinj akademike, vendosin te kthehen ne Shqiperi. Mbledhin gjithe kursimet e tyre dhe blejne nje apartament te ri, modern, ne nje pallat te madh, njerin nga ata dhjetera pallate te larta qe mbijne perdite si kerpudhat ne Tirane e qe po ravijezojne getot e se ardhmes se afert. Ne ate apartament fillojne jeten e tyre te re ne Tiranen e zhurmshme. Ishte pallati i fundit i nje rruge me nje kalim qe perfundonte afer kodrave te Selites. Nga ballkoni shijohej cdo mengjes gjelberimi dhe ajri i paster i kesaj zone akoma te pabanuar mire te Tiranes. Jeta pas stresit te Tiranes se zhurmshme, nevrike dhe te piset sikur qetesohej paksa tek porta e fundit e qytetit.
Dy vite me pas
Porta e fundit nuk ekziston me. Kudo te ze syri pallate te larta, pallate te tjera te larta, dhe ca me tutje pallate te larta ne ndertim e siper. Vendin e qetesise e ka zene kaosi i trafikut, i qindrave te makinave qe perpiqen te dalin ne krye te rruges nepermjet asaj rruge te holle me nje kalim qe tani lidh ekzistencen e mijerave te banoreve te rinj te ardhur nga cdo ane e republikes, zhurmat e kalamajve qe luajne midis rrotave te makinave, dhe zhurma e kantiereve te ndertimit, jeta e te cileve gjallon panderprere 24 ore.
Apartamenti modern ka filluar te dekorohet nga lageshtia qe ka depertuar muret e izoluara keq. Muret tek-tuk kane filluar te humbasin suvane. Dhe cifti i ri, pa entuziazmin e fillimit rri sodit kete proces shperberje me sy te medhenj dhe me nje pyetje te madhe: C'te bejne me kete bela qe ju ka zene deren? Ta shesin, te blejne nje apartament te ri? I riu do jete me i shtrenjte, po a do jete me i mire? A te largohen me mire ne fshat edhe pse rruget lidhese mungojne? Cdo behet me ta kur te kene dale ne pension dhe kur financat te mos ua mundesojne me nderrimin e apartamentit kur ky fillon dhe dekompozohet?Nje dekade: Gezuar ditelindjen
Pallati qe shikoni duket i bukur dhe, ne te vertete, i krahasuar me shume pallate te ngritura se fundi eshte estetikisht ne rregull. Pamja e pallatit tani te jep pershtypjen e nje pallati 50 vjecar. Ne te vertete pallati mbush plot dhjete vjec kete vjeshte. Shume gjera kane ndodhur qe nga lindja e tij. Eshte ndertuar nje kat shtese, nuk dihet me leje apo pa leje, eshte asfaltuar sheshi perpara per t'ju mundesuar baballareve te femijeve te pallatit te parkojne makinat e tyre me targa qeveritare dhe te vjelin para nga ata qe duan te ngarkojne makina te tonazhit te rende, femijet perseri nuk kane shesh loje por nuk luajne me ne balte, i plasin cackat e tyre ne asfalt dhe thyejne pasqyrat e makinave me topat e tyre teksa perpiqen te triblojne topin midis makinave te shumta qe bllokojne sheshin qe duhej te kishte qene i tyri.Ne kete pallat jetojne shume VIPa te jetes politike dhe mediatike te qytetit dhe vendit. Por kjo nuk eshte e vetmja vecori e ketij pallati. Vecoria tjeter eshte qe ky pallat eshte ngritur mbi nje toke qe mban shume uje poshte. Nje tub qe lidhet me xhepat nentokesore te ujit nxjerr vazhdimisht ujin mbi siperfaqen e tokes, afer pallatit. Pallati eshte ndertuar pa piken e izolimit, gje qe do te thote qe banoret e kateve te para jetojne ne apartamente ku nese nuk futen duart e hidhen milionat e lekeve cdo vit, pikojne uje si ne shpellat me stalagmite. Por banoret e ketij pallati jane VIP-a dhe i kane akoma xhepat plot. Dhe perderisa ata t'i kene xhepat plot asnjeri nga ata nuk do ta hapi gojen e ta ngreje problemin ne parlament, ku nje pjese e tyre vegjetojne, dhe as do te ndertojne ligje te reja ndertimi qe do te mbronin qytetarin e thjeshte nga abuzimi qe behet me te, qe do te mbronin edhe ate pjese paraje qe qytetari apo emigranti e nxjerr me njeqind mundime e qe kalbet ne uje.
VIPat e ketij pallati kane femije, por me sa duket duhet te jene fare te verber te mos shohin se kabllat e korentit jane gjithandej dhe mund te shkaktojne tragjedira te panevojshme. VIPat e ketij pallati jane gjithashtu te verber te shohin mjerimin mjedisor ku rriten femijet e tyre: pa shesh lodrash, pa gjelberim, pa ndjenje per ambjentin e bukur. VIPi-qytetar ka vdekur, bashke me te edhe pergjegjesia e tij qytetare per te ndryshuar e permiresuar mjedisin ku ai jeton. 10 vjet kane kaluar dhe ish-deputetet, deputetet dhe kandidatet per deputete nuk kane pare asgje rreth e qark tyre. Keta nuk jane te vetmit. Te gjithe jane keshtu! A thua shohin vetem ne horizont? Cfare ka atje?
